De heer zag België in het jaar 2010.Het land was verdorven en overbevolkt.
Hij besloot daarom dit deel van Zijn schepping te vernietigen.
De Heer daalde neer en gaf aan Noë de opdracht een Ark te bouwen en twee exemplaren van elk levend wezen, samen met enkele goede mensen, te redden.
"Hier is het plan", zei God.
Haast je, want over zes maanden zal het 40 dagen en nachten beginnen te regenen.
De weerman zal dat niet kunnen verklaren en weer een oorzaak uit z'n duim zuigen, zoals "De opwarming van de aarde" of zoiets.
Zes maanden later begon het te regenen.
De Heer keek neer en zag Noë wenen in zijn ondergelopen tuintje.
Maar hij zag geen Ark.
"Noë", donderde de Heer, "Waar is mijn Ark?"
"Vergeef mij Heer", smeekte Noë.
De regels zijn veel veranderd tegenover vroeger.
Ik had een speciale bouwvergunning nodig van Ruimtelijke Ordening en ik heb moeten discussiëren met de inspecteurs van de verzekeringsmaatschappij in verband met een brandverzekering.
Mijn buren beweren dat ik de rooilijn overschreven heb met mijn Ark en dat ik de maximum hoogte niet zou hebben gerespecteerd.
Ook legden ze een klacht neer wegens geluidsoverlast bij de politie. Die heeft metingen komen doen.
Ik heb diverse malen naar de gemeente moeten gaan voor een bouwvergunning.
De provincie heeft nu de kwestie in handen.
Ook lui van het ministerie van Openbare Werken zijn er mee gemoeid.
Zij eisen een waarborg voor de mogelijke, toekomstige kosten voor de infrastructuur die er eventueel zullen zijn als de Ark zal verplaatst worden naar zee.
Ik heb hun verteld dat de zee tot hier zou komen, maar daar geloofden ze geen snars van.
Ik word nu ook dagelijks lastig gevallen door de lui van de krant, de televisie en de roddelpers.
He hout inkopen was een ander probleem. De linkse partijen trekken van leer tegen het kappen van inlands hout, dit om de gevlekte bosuil te beschermen.
Ik probeerde de activisten te overtuigen, dat ik het hout juist nodig had om de uil en de goede mensen te redden.
Zo kreeg ik geen gehoor, maar wel veel agressieve reacties tegen mij.
Ik verzamelde ondertussen de dieren zoals U mij had opgedragen, maar werd aangeklaagd door de dierenbescherming.
Dierenrechtenactivisten beweerden dat ik de dieren tegen hun wil gevangen hield.
Bovendien vinden ze accommodatie te beperkt en dat het vreselijk wreed was om zoveel dieren op zo'n kleine Ark te houden.
Het ministerie van landbouw besliste dat ik geen Ark mocht bouwen zonder dat ik een milieueffectenrapport liet opmaken door een erkend bureau over de door U voorspelde watervloed.
Ondertussen ben ik nog steeds bezig om een klacht door het Centrum voor Gelijke Kansen op te lossen.
Zij eisen toegankelijkheid voor iedereen. Zij willen dat er ook Allochtonen moeten betrokken zijn tijdens het bouwen van de Ark.
Anderzijds willen de vakbonden dat ik enkel oude timmerlieden uit de V.D.A.B. aan het werk zet.
Ik weet echt niet meer hoe het moet. We hebben zelfs geen regering meer.
Om al deze zaken nog erger te maken, heeft de belastingdienst samen met de douane een beslag gelegd op al mijn bezittingen. Zij beweren dat ik het land illegaal wil verlaten samen met alle bedreigde diersoorten.
En toen men op het ministerie van Volksgezondheid hoorde van al die dieren, begonnen ze meteen te ijveren voor een Mestactieplan.
En dan zwijg ik nog maar over de problemen die ik heb met alle politici. Zij kennen altijd wel iemand in hun kennissenkring die absoluut mee moeten met de Ark.
Dus, vergeef mij Heer. Het zal minstens tien jaar duren eer Uw Ark gereed is.
Plotseling stopte de regen.
De hemel klaarde op en de zon begon weer te schijnen.
Noë keek verwonderd op.
"Wil dat zeggen, dat U dit land niet gaat vernietigen?" vroeg Noë aan de Heer.
"Nee", sprak de Heer.
"Uw politici zijn daar al intensief mee bezig."
