Ergens in West-Vlaanderen
Gerard en Simonne zijn twee alleenstaande bejaarden die het goed met elkaar kunnen vinden, samen wandelen, tv kijken, op boodschap gaan enz.
Op een dag gaan ze samen naar de apotheek, Simonne neemt het woord:
“Menière ejje gie van die colle om min volsche tand’n die los zitten meer vaste te zett’n in m'n moengt ?”
“Geen probleem mevrouw.”
“En ejje van die pampers vo grote menschen?”
“Ook dat heb ik in voorraad mevrouw.”
“En zukk’n loopstoantjie mè wieltjies?”
“Dat kan ik voor u aanvragen !”
“En eie gie nog van die gel vo beter te doen slieèren, ‘glijmiddel’ stoat er doar up…”
“Ook dat kan ik u verkopen mevrouw !”
“Enne ...van die ...pilletjes, vo de vinten, met ’n voorschriftje van den dokteur?”
De apotheker knikt instemmend.
Zegt Simonne tot Gerard: “Wa peisje Zerar, zoe me HIER onze trouwlieste leggen ?”