Op een morgen komt een man terug van een vis-tochtje van verschillende uren en besluit een dutje te doen.Ondanks het feit dat ze niet vertrouwd is met het meer, besluit zijn vrouw toch om de boot van haar man eens te gebruiken. Ze vaart een eindje op het meer, gooit het anker uit en leest een boek.
Plots komt er een man, de terreinbeheerder, langs met zijn boot.
Hij vaart tot naast de boot van de vrouw en zegt, 'Goede morgen mevrouw. Wat bent u aan het doen?'
'Een boek aan het lezen' antwoordt ze, (denkend, 'Is dat niet duidelijk?')
'U bent in een 'Verboden Te Vissen Zone' informeert hij haar.
'Sorry vriend, maar ik ben niet aan het vissen. Ik ben aan het lezen'.
'Ja, maar u hebt al het gereedschap. Voor zover ik weet, kunt u er op elk ogenblik mee beginnen.'
'Ik moet u een bekeuring geven en uw materiaal in beslag nemen'.
'Als u dat doet, zal ik u moeten aangeven voor seksuele intimidatie' zegt de vrouw.
'Maar ik heb u zelfs nog niet aangeraakt' zegt de man.
'Dat is waar, maar u hebt al het gereedschap, om het te doen, bij u. Voor zover ik weet, kunt u er op elk ogenblik mee beginnen', zegt de vrouw.
'Nog een prettige dag verder mevrouw', en hij vertrok.
Moraal van dit verhaal:
Discussieer nooit met een vrouw die aan het lezen is. Waarschijnlijk kan ze ook nadenken.
